Kapłaństwo

Przez święcenia niektórzy chrześcijanie zostają ustanowieni świętymi szafarzami w imię Chrystusa i otrzymują dar Ducha Świętego, aby karmili Kościół słowem i łaską Bożą.

Biskupi, „naznaczeni pełnią sakramentu święceń”, przez Ducha Świętego, który został im dany w święceniach, „stali się prawdziwymi i autentycznymi nau­czycielami wiary, kapłanami i pasterzami”, i jako tacy, uobecniając sobą Chrys­tusa (in persona Christi), stoją na czele Pańskiej owczarni.

Kapłani, choć nie posiadają pełni kapłaństwa i w wykonywaniu swej wła­dzy zależni są od biskupów, związani są jednak z nimi godnością kapłańską i na mocy sakramentu święceń, na podobieństwo Chrystusa, najwyższego i wiekuiste­ go Kapłana wyświęcani są, aby głosić Ewangelię, być pasterzami wiernych i sprawować kult Boży jako prawdziwi kapłani Nowego Testamentu.

Diakonom „nakłada się ręce nie dla kapłaństwa, lecz dla posługi. Umocnieni
bowiem łaską sakramentalną, w posłudze liturgii, słowa i miłości służą Ludowi
Bożemu w łączności z biskupem i jego prezbiterium”.

Święceń udziela się przez nałożenie rąk biskupa i modlitwę, w której biskup
błogosławi Boga oraz błaga o dar Ducha Świętego do pełnienia posługi.
Troska o nowe powołania kapłańskie i zakonne jest naszym stałym zadaniem całego Kościoła. Dlatego też zachęcamy wszystkich wiernych do osobistej modlitwy w intencji powołanych i powołań, a także do uczestnictwa w modlitwie Kościoła min. przez udział w Godzinie św. w każdy I czwartek miesiąca.

Zachęcamy również członków Żywego Różańca do stałej modlitwy w tej intencji.